Postępowanie o charakterze urzędowym i reguły postępowania w sprawach celnych, właśnie tak nazywamy procedurę celną. Art. 4 pkt 16 Wspólnotowego Kodeksu Celnego wyróżnia osiem procedur celnych.

Wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Unii Europejskiej tzn. wywóz.

Tranzyt jest to przemieszczanie towaru krajowych i niekrajowych z jednego do drugiego obszaru celnego w Polsce.

Procedura celna a uszlachetnienie towaru

Jakikolwiek przewóz towarów na obszar celny Wspólnoty wymaga uiszczenia przez importera należności przewozowych jest to tzn.: uszlachetnienie czynne.

Uszlachetnienie bierne, to wywóz czasowy towarów wspólnotowych poza obszar celny.

Nadanie celnego statusu towarowi niewspólnotowego inaczej dopuszczenie do obrotu.

Czasowa odprawa pozwana  bez dokonywania żadnych zmian na wykorzystanie na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu.

Procedura przetwarzania pod kontrolą, pozwala na przywóz towarów nie wspólnotowych bez stosowania środków polityki handlowej  oraz bez pobierania należności przewozowych pod warunkiem, że wprowadzenie do wspólnoty tych towarów jest ograniczone lub zakazane.

INTRASTAT jest nowoczesnym systemem, dzięki któremu możliwe jest monitorowanie obrót towarów handlowych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Ma to zapewnić przede wszystkim właściwe informacje o obrocie towarowym pomiędzy wszystkimi państwami należącymi do Wspólnoty Europejskiej.

Dotyczy to także i Polski, która w momencie wejścia do struktur unijnych zaczęła podlegać i funkcjonować w ramach unii celnej wszystkich państw Unii Europejskiej.

Oznacza to, że wszystkie towary przywożone na teren Polski z krajów UE oraz wszystkie towary z Polski wwożone do państw członkowskich nie podlegają już zgłoszeniom celnym jak było to do czasu, kiedy Polska pozostawała poza strukturami unijnymi.

SAD (Single Administrative Document), czyli Jednolity Dokument Administracyjny to uniwersalny statystyczny dokument celny, który pełni funkcję wniosku o wszczęcie postępowania celnego. Znajduje zastosowanie w międzynarodowym obrocie towarowym w zakresie procedury tranzytowej oraz procedur przywozowych i wywozowych. SAD wykorzystywany jest bezwzględnie w stosunku do wszystkich towarów.

Jednolity Dokument Administracyjny uchwaliła “Konwencja o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD)” z dnia 20 maja 1987 roku. Ustanowiona została w szwajcarskim mieście Interlaken. Początkowo dokument obowiązywał jedynie w krajach EWG – Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. W chwili obecnej, od 11 kwietnia 1998 roku wymagany jest także w Polsce.

Formularz SAD – jakie dokumenty zastąpił ?

Formularz SAD zastąpił jednocześnie 6 innych dokumentów stosowanych podczas odprawy celnej towarów. Celem jego uchwalenie było przede wszystkim uproszenie stosowanych dotychczas w obrocie towarowym procedur, a także usprawnienie statystyki celnej. SAD złożony jest z 9 kart.

Obecnie funkcjonuje jednocześnie kilka możliwości stosowania Jednolitego Dokumentu Administracyjnego w obrocie towarowym. Głównie wykorzystuje się pełen zestaw formularzy. Ma to miejsce wówczas, gdy w czasie procedury wywozowej uczestnik obrotu stosuje dokument zawierający wszystkie 9 kart. Są one niezbędne do właściwego wypełnienie procedury tranzytowej oraz załatwienia wszelkich formalności.

Częściowe stosowanie dokumentu SAD

Czasem dopuszczalne jest też stosowanie tylko zestawów częściowych dokumentu. Uczestnik danej procedury może zastosować tylko niektóre kart, które są mu potrzebne do wypełnienia formalności na jednym z etapów obrotu towarowego, czyli np. jedynie przywozu lub wywozu towarów. W niektórych przypadkach może on także do kart wymaganych na danym etapie dołączyć pozostałe karty, które są z kolei niezbędne na kolejnych etapach.

Zastosowanie SAD nie należy do najłatwiejszych. Trudności wynikają przede wszystkim z błędów popełnianych w czasie wypełniania kart przez przewoźników oraz niekompletnej komputeryzacji.

Znak CE – Czym jest oznakowanie CE ?

Oznakowanie CE opiera się na fundamentalnych założeniach, które stoją u podstaw funkcjonowania Unii Europejskiej. Chodzi mianowicie o swobodny i pozbawiony wszelkich barier przepływ osób, towarów i kapitału. Obecnie przepływ dóbr w skali całej Unii Europejskiej odbywa się według tych samych zasad co w pojedynczym państwie członkowskim. Obszar, na którym ma miejsce rzeczony przepływ produktów, nosi nazwę Jednolitego Rynku Europejskiego.

Przeszkodami, na jakie napotyka handel międzynarodowy są wymagania odnośnie jakości i bezpieczeństwa konkretnych towarów. Problem polega na tym, że każdy kraj wprowadza różne regulacje prawne, co może implikować liczne nieporozumienia. W dawnych czasach producent, który pragnąc eksportować swoje dobra za granicę, musiał spełnić odmienne wymagania.

Historia harmonizacji przepisów jest niezwykle długa i obfitująca w liczne zwroty. Początkowo starano się wprowadzić jednolite normy z zakresu jakości oraz bezpieczeństwa jedynie dla wyodrębnionych kategorii wyrobów. W praktyce okazało się, że był to żmudny proces, który powodował sporo biurokracji. Z tego też powodu postanowiono uprościć niezbędne procedury harmonizacyjne.

Znaki CE a dyrektywy nowego podejścia

W celu ujednolicenia norm jakościowych, jakie mają spełniać wyroby, wprowadzono tak zwane dyrektywy nowego podejścia, które jasno określają wymagania, jakie muszą spełniać konkretne grupy produktów przed ich debiutem na Jednolitym Rynku Europejskim. Oznacza to w praktyce, że przedsiębiorcy działający na terenie innym niż kraje Unii Europejskiej i Turcja są zobowiązani zadbać o to, by dystrybuowane przez nich produkty spełniały wyżej wymienione wymagania. Co więcej, muszą oni także udowodnić fakt, że dostarczane przez nich produkty takie wymagania spełniają.

Proces udowadniania zgodności CE

Jak można się domyślić, proces udowadniania zgodności konkretnych towarów z obowiązującymi normami może w praktyce okazać się kłopotliwy. Z tego powodu wprowadzono tak zwane normy zharmonizowane. Ich zastosowanie pozwala na domniemane uznanie zgodności określonego wyrobu z jasno zdefiniowanym zakresem wymagać. Producent w takim przypadku jest zobowiązany do wypełnienia konkretnej deklaracji, która mówi, że zachodzi domniemanie spełnienia określonych wymagań odnoszących się do produktów oznaczonych akronimem CE. Producent składa taką deklarację na własną odpowiedzialność.